Алимны хотод аялсан тэмдэглэл - 3

Алимны хотод аялсан тэмдэглэл - 2

Хөгжимтэй танилцсан түүх минь..

Зураг түүх өгүүлнэ гэдэг үнэнд юмдаа.. Энэ өдөр зарим нэг нөхдүүд зайсан зүглээгүй санагдаж байна. Тэдний дунд би байсан байх.. За тэгээд анхны хичээлийн жил буюу 2005 оны зунаас түүхээ үргэлжлүүлий..

хТэр жилийн зун ч нилээд халуун болсон санагдаж байна. Би ч тэр үед сургууль амраа л бол дараагийн долоо хоногт Баян дэлгэрт байдаг эмээгийнхрүүгээ дуртай, дургүй явдаг байлаа. Ер нь бол аавын даалгавар л даа. Эмээгийнхээ тухай дараа нь нэг нийтлэл бичнээ..

За тэгээд нэгэн нартай өдөр тугал, үнээнүүдээ хоёр тийш нь туучихаад гавъяаныхаа амралтанд сууж байтал, гадаа машины дуу хангинаад явчив. Хэн юм болоо гээд хартал таньсангүйэээ.. Нэг елентра ирээд зогсов.. Машины хаалга онгойход ээж байв. Би ч бөөн баяр, тэнд эмээтэй уйдаж үхэх гэж байсныг хэлхүү.. Ээж ч орж ирээд хотын чихэр боов амсуулав.. Тэгээд миний хүү.. “Хоёулаа эмээ дээр чинь хоёр хоноод урагшаа явна” гэдэг байгаа.. Өө ах хүү ч бөөн баяр эгч маань тэр үед Хөх хотод сурч байсаныг хэлхүү, эгч дээрээ очиж эрхлэх дуртай жаал байв.. Гэтэл хэрэг явдал бишдэв.. Зугаа цэнгэл биш байжээ.. Би хагалгаанд явж байгаагаа галт тэргэнд суусныхаа дараа мэдсэн юм. Сүртэй юм биш л дээ.. Өвөл болгон өвдөж гай болоод байдаг хойлооны мах..

За тэгээд тэр жилийн зун ч ёстой дашийн шог болвоо.. Монголд уг нь авдаг л даа. Гэхдээ бүтэн мэдээ алдуулалт хийж авдаг байсан. Тийм ч учраас Хөх хотыг зорьсон юм. Тэнд очоод ч эхний хэдэн өдөр сайхан байв.. Зугаалаад л, зураг нтр даруулаад л.. За тэгж байтал хагалгаанд орох өдөр болдог юм байна.. Би ч яахав шоронгийн юм шиг тэнэг хувцасын өмсөөд хүлээж суулаа.. Нэг сувилагч ирээд дагуулаад явав.. Тэр үед яг л доод ертөнцийн хаан плуто гийн туслах түүн рүү намайг дагуулаад явж байгаа юм шиг мэдрэмж төрж билээ.. За тэгээд ороод нэг газар суулгаж байнаа. Амаа ангай гэж байна ангайлаа.. Нэг мэдээ алдуулах тариа хийнэ гэж байна хийлгэлээ.. Тэгээд үзээдхий гээд ам нэйв.. Тэгснээ шууд багжаараа ам руу оруулаад мах тасддаг байгаа золиг чинь.. Хамар амнаас зэрэг цус сад гээд л явчихсан.. Тэгсэн болоогүй гэнэ үлдсэн гэнээ ёстой арай хийж амаа нээв.. Тэгээд нэг юм салах шиг болоод өнгөрсөн..

Жаргалтай өдрүүд үргэлжлэв.. Мөхөөлдөс ==> Сүү ==> Мөхөөлдөс

Гэхдээ сүүлдээ яалтчгүй махан юм идмээр болов.. Тэгээд ээжтэй, эгчтэй Мак ороод шарсан төмс, Биг Бургер аваад идхэд ч ааяаяаа...

За тэгээд нэг мэдхэд 8н сар гарчихсан хичээл, сургууль дөхсөн байв. Дэлгүүр хоршоогоор ном дэвтэр, үзэг харандаа авсаар бэлтгэл ч бараг дуусав.. Шинэ ангийнхаа хүүхдүүдийг харахсан гэхээс тэсэж ядаж байв.. Төд ч удалгүй 8н сарын 31н болвоо.. Нугсан толгойттоо яриад маргааш өглөө дөрвөн замын буудал дээр уулзахаар болзов.. Хөх хотоос авсан судалтай, цагаан сорочик, жинсэн өмд, тиан жин ээс авсан шинэ адидасаа угалчихсан гэрээсээ гарсан юм..

Хожим нь Мо тойгоо хамт 4н жил хамт алхсан тэр л замаараа 2005 оны 9-р сарын 1ний өдөр ганцаараа алхаж билээ..

Нугсан толгойт ч болзсон цагтаа буудал дээр зогсож байв.. Бид хоёр ч нэг сургуулиас болхоор шинэ сургууль руу нэг нэгэндээ хань болоод ичих, зовох гэсэн юм байсангүй. Угаасаа бүгдээрээ өөр, өөр сургуулиас гэж байсан болхоор араг ч үгүй биз..

Тэгээд хашаа руу яваад ортол эцэг эхчүүд, хүүхэд багачуул гээд хүн зоны хөл их байлаа.. Анги, анги бүлэг, бүлгээр нь хуваагаад зогсоож байнаа.. Бид хоёр ч яахав А ангид хувиарлагдсанаа мэдэж байсан болхоор 5А гэсэн бичигний ард зогсох хүүхдүүдийн ард очоод зогсов.. Эхлээд ч яахав том агаа, эгээ нар анги луугаа орцгоов.. Манай анги гэхдээ б, в хоёрын урд орсон санагдаж байна. Тэгээд хүүхдүүд анги луугаа орлоо.. Сургуулийн хаалгаар ороод зүүн эргээд, шатаар өгсөөд, ахиад баруун эргээд миний сурагч ахуй цагынхаа 4н жилийг аз жаргал, уйтгар гуниг, эрдэм мэдлэгээр үдсэн тэр л матметикийн анги байдаг юм.. “Цэгцтэй зөв сэтгэх нь математикт суралцахаас эхэлдэг” гэдэг үг самбарын дээр байдаг байлаа.. Одоо ч байдаг байх.. Сургуулийн хажуугаар өнгөрөх болгондоо би өөрийн мэдэлгүй тийшээ харчихсан явж байдаг.. Арга ч үгүй биздээ.. Хамгийн нарийн нандин гэсэн дурсамжууд маань энэ л анги дотор өрнөж, энэ л ангид танилцсан нөхдүүдтэй хамт байсан болхоор тэр байх.

Төд ч удалгүй Нараа багш орж ирлээ.. Өөрийгөө болон сургуулийг танилцуулав..

Эхний өдөр бас Март багш орсон санагдаж байна.. Мөн л сургууль танилцуулаад хэсэг яриа яваад өнгөрөв.. Эхний өдөр мэдээж нээх хичээл энэ тэр гэж сүр болоогүй.. Харин ангийн андууд маань их л гаагүй хүүхдүүд харагдав..
Нэг сургуулиас ирсэн Сайхнаа бид хоёроос өөр хоёр ч хүүхэд байгаа сураг дуулдав.. Нэг нь Жигүүр, Болороо хоёр , нөгөөх нь 10н жил үерхсэн гэх Бек Цэнгүүн. Сайхнаа бид хоёр гуравдугаар салааны хамгийн хойно суудаг байв. Харин Жи, Боб хоёр нэгдүгээр салааны хойгуур билүү суудаг байсан санагдаж байна..

Жигүүр бүр нэг нүдний шил мил аашцан алиа цабаан байлаа.. Болорхүү ч яахав яг байдгаараа л байв.. Болорхүүгийн өмсдөг байсан пүүз нь миний сэтгэлд бас тод үлджээ.. Яагаад гэдгийг нь сайн мэдэхгүй юм.. Би уг нь тэгэж нээх айверсон, данкен нтр гэж пүүз нтр сонирхож мэдэх нь ховор.. Болорын цагаан пүүз л их дотно үлдэж дээ.. За бүр тэнэглээд оймс, гутал яриад явчлаа..

Бүгдээрээ ер нь их хөөрхөн байждээ эргээд бодход. Арвин, Амарболд, Батсуурь, Батбэх, Бадрал, Бат Орших, Баяраа, Болдбаяр, Буянтогтох, Будмаа, Бүрэнмөнх, , Болор Эрдэнэ, Ганжигүүр, Дашням, Дэлгэрсүрэн, Дөлгөөн, Молор Эрдэнэ, Мөрөн , Мөнхтуяа, Мөнхзул, Норовсүрэн, Очирпүрэв, Отгонбаатар, Хишигсайхан , Өлзийхутаг, Пүрэвбазар, Сайнбаяр, Чимидлхамсүрэн, Төвшинтулга, Тэргэл, Тэлмүүн, Золжаргал, Энхцэцэг , Эрдэнэбүрэн, Цэнгүүн, Учрал, Уламбаяр. Гэж байсан шиг санагдаж байна.. Нэр нь гараагүй хүн байвал гараа өргөнө үү.. Заза тоглосын..

Сайхнаа бид хоёр нэг өдөр.. 45-р сургуулиас ирсэн гэх хоёр хүүтэй буудалцахаар болов... Тэр үед ч “Коунтер Страйк” нэгэнт эрчийг авсан үе байж билээ.. Бид хоёр ч баргын хоёр хүүхдэд хожигдодгүй гаагүй тоглодог байв..

Тэгээд нөгөө хоёроо дагуулаад “Крафт” гээд одоо байхгүй болсон биз.. Тэнд 45 ийн хоёрыг ёстой хашраасандаа.. Өөрсдөө ч гэсэн мэдэж байгаа биз хэхэ.. Тэгэж анх жижигхэн нүдний шилтэй Ганжигүүр гэх хүүг харж, Болор Эрдэнэ гэдэг өндөр хүүтэй анх танцилаж байлаа..

Нэг хэсэг Цэнгүүн, Батбэх хоёртой Сайхнаа бид хоёр байраа сольдог байв.. Гэхдээ хоёулаа биш нэг нэгээрээ.. Би Бекхамтай, Сайхнаа Цэнгүүнтэй.. Ингэж анх Сайхнаа, Чалх хоёрын цэнхэр үерхэл эхэлсэн байх гэж боддог юм. Бек ч бас тухайн үедээ хөөрхөн цабаан байсан.. Гэрээсээ дандаа гоё гоё чихэр нтр авчирна.. Бид хоёр ч бас хөөрхөн дотно найзууд байв.. Бекийгээ нэг магтачхъяа.. Бек шиг найз олон тохиолдохгүй.. Жинхэнэ тайван, дөлгөөн, монгол эр хүний байх чанарууд бүгд бий..Эхний жилд надад хамгийн их гүн дурсамж үлдээсэн хүн бол яахын араггүй Болорын “Баадай” гэж нэр өгдөг эрхэм.. Бид хоёр олимпиад уралдаан, тэмцээнд хамт явдаг байв..

Түүнтэй уулзсангүй хэр удсанаа мартчихаж.. Хамгийн сүүлд хандгайт дээр нэг хамт өшиглөлүү яалаа.. Тэгээд сураг тас.. Өөр нэг эрхэм бол мэдээж миний хамгийн хайртай найзуудын нэг алдарт Том чихтэй хүн.. Жигүүр бид хоёр нэг хэсэг мөн хамт суудаг байв..Тавин Центийн дуу In da Club ийг In the club биш In da club /юм байна лэ нтр гэж хипхоп ярилцдаг байв.. Тухайн үедээ би хипхоп байсан одоо ч гэсэн биш гэж хэлж чадахгүй.. Жигүүр Болдын “Нүд чинь хайр харуулна” Айс Топын “Сүлжээ” "76" нтр ын улаан фен нь байв.Бид хоёр бас Харанга, Хурд хоёр хамтлагыг харьцуулан ярьдаг байв. Жигүүр Харанга илүү гэдэг бол би Хурд илүү гэж маргадаг байв.. Сүүлд нь миний хамгийн дуртай хамтлаг бол “Харанга” болсон доо.. Жаргалсайханы дуунуудад бүгдэд нь дуртай тэр миний шүтээн болсон..

Тэр үед ч ангийн хөвгүүдийг ганц нэгтгэдэг юм бол “Коунтер Страйк” байв үүнд ч хүүхдүүд илт орчихсон байлаа.. Бүгдээрээ “Буудал” гэж нэрлэдэг компютерь тоглоомын газар дуудлагатай юм шиг хичээл тарсаны дараа заавал очиж тоглодог байв.. Анги дээр хэрхэн баг болон хуваагдахаа ярьж, би ми чинь бас хөөрхөн багын тактик нтр ухуулнаа нөгөө хэддээ.. Тэгээд л хоёр гурван цаг хүлээж байгаад 15хан минут тоглоно гэж хэрэлдэчихээд гараад явдаг байж билээ.. Одоо бодход хөгжилтэй л юм.. Хавк чинь Пау Ренжир, Болор СССР, Жигүүр Жунгле, Би чинь Корак, Дук чинь Мо Жо Жо Жо билүү андуурсан бол хүлцэл өчий.. 15н минутын ширүүн тулааны дараа Жигүүр олон ч удаа миний шанааг авсан даа зайлуул.. Гэхдээ Жигүүр хэзээ ч охин шиг уйлан донгодож эсвэл хэн нэгнийг дуудаж чамайг зодуулна гэж байгаагүй... Хэрвээ би Жигүүрийн оронд байсан бол зүгээр л ахыгаа дуудчих байсан.. Жигүүр чинь төрсөн ахтай хүн шүү дээ.. Тэгсэн даруйд Ган Хөлөг намайг ирээд индүүдчих байсан биз...

Энэ жилтэй холбоотой надад нэг таагүй дурсамж бий..

Түүхийн хичээл орж байв.. Би ч түүх, нийгэм, енглиш гуравтаа сонирхолтойг хэлхүү багшид үзүүлнэ гэхээс яарч бараг гар маань чичирдэг байсан.. Тэгээд нэг даалгавар нэг юм хийж дуусаад багш руу дэвтрээ барьсаар яарав.. Хоёр, гурван ч хүүхэд миний өмнө байлаа.. Тэгхээр нь хажуу талын ширээн дээр очиж гялс ганц юм биччихээд ирсэн чинь Буянтогтох зогсож байв.. Би ч байрандаа орхоор өмнөөс нь очтол Бундууш намайг оруулах дургүй нь илт байв.. Хэдэн хатуу үг бие, биерүүгээ шидэв..Тэгээд хэрэг бишдэв Бундаг ч намайг цохихоор далайв.. Гэхдээ би өрсөөд цохичихов.. BANG! баруун гарын шулуун цохилт яаг байндаа.. Буянаа ч нүүрээ дараад доошоо суув.. Би ч юу хийхээ мэдэхгүй балмагдан зогслоо.. Түүхийн багш ч Нараа багшийг хүүхдээр дуудуулав.. Нараа багш намайг ээжийгээ дууд гэж хэлэв.. Энэ үг надад ямар ч хүнд цохилтоос илүү туссан.. Яг л ял шиг санагдсан.. Өдий хүртэл өдий төдий зовоож ирсэн ээжийгээ хүн цохьсон хэргээр дуудуулна гэдэг миний хувьд хүнд “ял”. Ээж ирэв.. чааваас одоо бодход их өрөвдөх юмдаа.. Муу ээжийгээ аав америк явсанаас хойш миний бүхий л сайн, муу юманд ээж л явж байдагсан.. Тэгээд яг л өөрөө цохьчихсон мэт цонхигор царай гаргаж, “Яасан юм бэ миний хүү, яагаад энэ хүүг цохьсон юм” гээд л асууж байсан боловч би юу ч дугарч чадахгүй доошоо хараад уйлж байж билээ.. Тэгээд ээж минь Нараа багшийн өмнө жоохон хүүхэд шиг тэвдсэнийг санахаар өөрийгөө ямар тэнэг байсаныг одоо л ойлгох юмдаа.. Тэгэхэд Буянааг гэрлүүгээ яриад хэл гэхэд хоншоортой загнаж яриагүй.. Үнэхээр том тен тавиулсан байсан.. Тэгээд Буянаа багшид

“Би гудамжны хүүхдүүдэд цохиулсан гээд хэлчихье” гэж хоншоортой загнасан намайг нус, нулимстайгаа хутгалдахыг хараад өрөвдсөн биз.. Тэгхэд Болороогийн хэлж байсан үг одоо хүртэл санаанаас ер гардаггүй юм. “Чи жоохон уураа барьж байгаач” гэсэн тавхан үг одоо хүртэл гардаггүй юм шүү.. Болороо үнэн шүү..

Тэгээд ээж, хүү хоёр загнуулж дуусаад сургуулиас гараад алхав... Би бүр нурмайчихсан үг ч гарахгүй байв.. Гэтэл хөөрхий ээж минь “За зүгээрдээ миний хүү” гэж хэлээд бүр аргадах аятай болов.. Би ч ингээд ирхээр бүр сэтгэлээр унаж орхивоо.. Муу ээжийгээ ингэж зовоож байх гэж бодохоор дотроо өөрийгөө харааж зүхсээн гэрийн зүг алхаж байв.. Тэгтэл яг цаг 6.40 болж байв.. 11р сургуулиас баруун дөрвөн зам орох хооронд Үйлдвэрчний соёлын төв ордонд миний үзэх дуртай “Шинэ Үе” ны тоглолт болох гэж байлаа.. Ээж намайг “Миний хүү хоёулаа тоглолт үзэх үү тэгээд миний хүү наад болсон юмаа мартчих” гэдэг байгаа.. Би ч хичнээн сэтгэлээр унасан ч гэсэн хүүхдээрээ байлаа бид хоёр хоёр цаг гаруй инээж, хөхөрсөөр гарч ирсэн юм. Энэ үдэш болсон явдалыг би хэзээ ч мартахгүй, чадахчгүй. Ийм тэнэг хүүхдийг ингэж эрхлүүлж байдаг ээж ховорхон.. Ээждээ би хязгааргүй их хайртай..

Ийм нэг явдал болоод өнгөрөв.. Тэр үедээ ч би бас Бүрэнмөнхийг нүдрүү нь цохиж өөр бусдыг нь ч гэсэн цохиж байсан.. Одоо би хэнээс нь ч худлаа уучлалт гуйхгүй.. Гэхдээ та бүгд сэтгэл зүрхэнд минь тэр чинээгээрээ хүндлэл хүлээдэг юм шүү..

Намайг цохьсон гэж тэд надад буруу, солгой санаагүй хожим нь харин бүх юм нударгаар шийддэггүй гэдгийг чимээгүй тэд надад ойлгуулж өгсөн андууддаа би талархаж явах болно..

Тэр жилийн шинэ жил надад маш том бэлэг авчирсан.. Юу вэ гэхээр алдарт

“Guns N Roses” Бекхамын mp ээс сонсож байлаа.. Сургуулийн шинэ жилээр Жигүүр энийг сонсоод үздээ гээд чихэвч өгөв.. Би ч яахав сонслоо.. Олон жилийн бөглөөтэй явсан чих минь “домогт Слаш” ийн сойл гитарын дуугаар онгойж билээ.. Энэ л миний анхны мэдэрч сонсож байсан амьд хөгжим. Орок хөгжимтэй танилцсан түүх минь энэ. Бид анх энэ л хамлагыг шүтэж бишэрч хүндэлж судлаж ирсэн.. Мэдээж энд Жигүүрийн гавъяаг дурдахгүй өнгөрхийн араггүй..

Бүгдээрээ яг л домогт “Буу ба Сарнайнууд” шиг мөрөөдөж

Пүрвээ – Axl.Rose, Жигүүр – Саул Хадсон, Молор – Дафф, Сайхнаа – Dizzy, Суурь – Malt Sorum гэж яг л тэд болсон мэт ихэмсэг алхдагсан..

Жигүүр бас хөөрхөн паниар нтр олж байгаад тэрэн дээрээ утас, чих нтр зурчихна.. Тэгээд “Буу ба Сарнайнууд” ыг сонсож байгаад нөгөө муу паниараа балбаж гарна да.. Тэр үеэс л одоогийн хүүхдийн ордны дэргэд байгуулагдчихаад байгаа хамтлагын тухай яригдаж эхэлсэн юм.. Гэхдээ одоо бол бүрэлдхүүн арай өөр Болор – Axl Rose болсон байх.. Бас Malt Sorum – Цэнгүүн , Баавгай хүү нэгнийх нь оронд орсон.. Энэ мэдээг анх уншаад та хэдээсээ дутхааргүй баярласанаа нуух юун.. Үнэхээр нэг яманд зүтгэвэл үр дүн үзэж салдаг нь манай хэдийн филисоф.. Энэ занд ч би хайртай..

Хавар би монголд дэлгэрээд байсан гайтай гахайн ханиад гээд нэг юм тусаадхав.. Тэгээд эрүү хавдаад сүүлдээ хичээлдээ ч явж чадхаа болив.. Тэгээд нэг эрж төгсөх шалгалтаа өгөөд л зуны амралт.. Манайхан “Нарс” гэдэг зуслан руу ангиараа явна гэж ярьж байв.. Би ч юун явах мантай эрүү баатар байлаа.. Тэгээд ахиад зуны амралт эхлэлээ дээ гэж...

Үргэлжлэл бий...

Дуулиан2020

Маргааш 4-н цагаас 35-р сургууль дээр 58-р сургуулийн багтай тоглоно.Хөгжөөн дэмжигчид болон тамирчид хоцролгүй очоорой.

Алимны хотод аялсан тэмдэглэл - 1-р хэсэг

Казакстан улсад яваад ирэв

Золбаярын Болор-Эрдэнэ, Нэргүйн Батзоригт, Даваасамбуугийн Отгонбаатар, Алтанцэцэгийн Эрдэнэ-Очир, Нацагдоржийн Ганжигүүр. Эдгээр хүүхдүүд бараг л нэг анги, эдгээр хүүхдүүд нэг баг. Тодруулвал Монголийн баг номер 2 буюу 11-р сургуулийн баг. Багийн ахлагч нь Цандэлэгийн Нармандах. Эдгээр 6 хүний бүрэлдхүүнтэй баг Казахстан улсад Жаутыковын нэрэмжит олон улсын 6-р олимпиадад амжилттай оролцоод ирэв...




хаха ингэж бичвэл яаж байна ...
за зүгээр бичье. Тэхээр мань хэд чинь нийтдээ 17 хоног аялаж байгад ирэв. Олимпиадын амжилт чамлалттай ч эх орныхоо тэр тусмаа 11-р сургуулийн нэрийг олон орныхонд таниулаад ирлээ.
Миний хувьд сайхан яваад ирлээ гэж хэлэх байна. Олон ч зүйл мэдэж авлаа....Бусад маань ч тэгж л хэлэх байх л даа


Аяллын тэмдэглэлийг цувралаар нийтлэх болно.

enjoy it :d

Медалийн хур буув.

За нөгөө сагсны тэмцээнд чинь манай ангийнхан анх удаагаа медал гээч юмны бараа харлаа.
Өлзий,Суурь,Хавк,Бек,Мо,Идэрээ,Лувсаа эдгээр хүүхдүүд азтай золигнууд юм.Тэгээд хүрэл медал авсан нөхдүүд яаж зүгээр байх охидуудаа тэгээд хэсэг бүлэг банди нартай нөгөө байнга үлчлүүлээд байдаг Million луугааа явлаадаа хөөрхий. Гэхдээ сүртэй ууж идсэнгүйээ 3,3-н пиво л уусандөө.
Энэ хооронд Казакд байгаа хэдээс минь мэдээ ирж Бо маань мөнгөн медал авсан гэж байна. Бо маань яах аргагүй толгойтой золиг юмдаа.Өөөө бас Отгоо хүрэл медал бариал алдсан юм шиг байна.Отгоо зүгээрээ цаана нь зөндөө олимпиад байгаа.


За бас эд нар медал аваад байхад би яагаад авдаггүй юм гээд шар нь гозойсон юм уу үгүй юм уу Лувсаа,Орших 2 Номуун сургууль дээр болдог Өлзий байхаа тэрний нэрэмжит олимпиадад тасархай Алт Мөнгөн медал авчээ.Энэ 2оос өөр хүүхэд оноо аваагүй гэсэн хэхэ.

За тэгээд энэ 7 хоногт 1 Алт 2 Мөнгө 7 хүрэл медалтай болчлоодоо

за ингээд маргааш манай ангийн сагсны тэмцээн маргааш болох нээ,манай анги эрэгтэй 3баг эмэгтэй 1 баг гаргаж буй бөлгөөө манай 1р баг зоондоо 10а-1 10б-1 9втэй харин манай 2р баг 10а-2 9а-2 11а-3 таарлааа маргааш хуниад өгий :D

Эрдэнэбүрэнгийн бүтээсэн бүтээл гээлоо kkkk :D

Монголд бас болжээ.

За єчигдєр байхаа намайг яаааааааааг сайхан Counter strike тоглож байхад Амка надруу msngrээр 1 линк явуулаад тэр шууд дэлгэцэн дээр гарч би їхээд бєєн уур Амкаг хараагаад зайл нтр гэж хэлсийн за энэ ч яахав.Тэр линк нь 7 нар гарсан тухай youtube дээрхи 1 бичлэг байсан тэгээд би їзчээд аааааа 1 эвлїїлэг л гэж бодсон чинь Монголд єчигдєр Дархан гэнэ її Эрдэнэтэд 3н нар гарсан гэж байна сонин байгаа биз.Энэ нєгєє Тємкєгийн физиктэй нь л холбоотой байх.

Сайн л байна гэнэ

За нєгєє казак руу явсан хэд сайн л байна гэнэ.Єшиглєхдєє єшиглєєд хичээл хийхдээ хийгээд байж байна гэнэ.Тэгээд зарим хїмїїс мэдээгїй байгаа байх тэд нар нэгж явуулаад msg бич гэсэн шїї.

Түүхийн эхлэл буюу жоомтой пришки идсэн нь

За Ааржэе.. Миний бие алс холын Энэтхэг улсаас амласан ёсоор 11р сургуульд өнгөрсөн сайхан муухай дурсамжаа сэдрээлээ..Бид нэг л гэр бүл гээд бяцханы сайхан үгийг ишлэчхэе.. Бичиг үсгийн алдаа их байгаа байх, ойлгоорой сүүлийн 4н сар криллээр юм бичсэнгүй.. Таалан соёрх..

За түүх ингэж эхэлсэн юм... 2004 оны өвөл юмуу даа.. Ээжийн хуучины найз болтой нэг эгч манайд ирж баахан худлаа үнэн , буу халж цай хоол болсон юмдаг. Тэгээд 11-р сургуулийн тухай баахан ухуулж гардын байх. Тухайн үедээ ч конкурс, шалгалт шүүлгээр эхний хэдэн байрыг нь хамчихдаг байсан болхоор ч араггүй биз..Тэр үед ч би хорооллын нэг “Монгени” гээд нэг сапь аашцан сургуульд явдаг байв.. Гадаа хөлсөө гартал жийлцэж, НБА үзэж Шак-ийн тохолтоор бараг үсээ зулгаах шахдаг , хөлбөмбөг гэвүүл инээгээд өнгөрдөг, нилээд тарган бацаан байв.. Тухайн үедээ шинэ ангидаа 3н нөхөртэй гал хам байв.. Нэг нь бол та нарын нэрлээд байдаг Бээжин Нугас. Нугасхан ч бага ангидаа та нар мэдэхгүй байх саяхны тэр гараад өнгөрсөн хэцүү анги гээд киноны билгүүн, мэтүүн билүү.. Тэр хоёр гултай адилхан нэр хүндтэй, царайлагч бацаан байв.. Тухайн үедээ Монта реп билүү.. Юу билээ тэрийг дагаж үглэнэ бас их элдэвтэй цаад чинь.. Бас нэг найз маань Идэрээ гэдэг хүү байв.. Төмөр замд аав ээж дүү тэйгээ амьдардаг залуухан эр бүл бид нар хааяа хичээлээ пялаад тэднийд очиж өндөг шарж идэж баахан худлаа мөрөөддөг байв.. Удаачгүй Идэрээ гэр бүлтэй Америкийг зорьсондоо.. Тэрнээс хойш ярьсангүй.. Хаа нэгтээ манаргаж яваа биз..За бүр хадуураад явлаа Сайхнаад чинь ангийн охидууд сайн бас нэг хэн билээ Намуунаа билүү хэн ч билээ тийм нэг охинтой нэг хэсэг явалддаг байж билээ... Өөр охидуудтай ч гэсэн гар хөлөө холбочихсон л явж байдаг байлаа..Өөрөө уншиж байгаа бол мэдэж байгаа байх нэрийн хэлээд яахав угаасаа мэдэж байгаа биз.. За тэгээд 2005 он гарваа..Аав америк гэдэг оронд , эгч хятадад ээж бид 2 Монголдоо..

Тэгээд төд ч удалгүй цагаан сар гаргаад нөгөө ээжийн найзынх нь яриад байдаг 11 гэдэг мундаг сургуульд нь шалгалт өгөх юм болдгын байна.. За тэгээд шалгалт өгөхийн тулд багш авах хэрэгтэй болдог юм байна.. Уг нь ч би чинь 1, 2р ангидаа сургуулийн шилдэг сурагчаар шалгараад олны өмнө үг нтр хэлж баавгайтай чихрээр шагнуулаад үзчихсэн, сургуулийнхаа өмнөөс дүүргийн олимпд зодоголчдог муугүй залуу байв.. Тэгсэн 3-4төө Монгени гэж нэг дампуурцан сургуульд ороод уусчихдаг юм байна..Давтлага авахаар болвоо 11 гэж айхтар сургуульд. За тэгээд ээж хэд хэдэн хүнрүү утас цохиод эцэст нь 11-р сургуулийн Нармандах гээд багш дээр давтлага авахаар боллоо гэдгийн байна. Би ч нээг их юм бодсонгүй.. Цамцаа индүүдээд , муу жинсэн яакаа өмсөөд 11-р сургуулийн босгоор анх алхдагийн байх.. Анхны харсан хүн нөгөө цэвэрлэгч Бархас билүү, сайн санахгүй байна.. Тэр эгчээс эгчээ энд давтлага өгнө гэсэн гээд нэг битүүлэг тэнэг асуулт тавиад орхив. Эгч ч хэн дээр вэ гэж эелдэгхэн асуусан гэж.. Ээ би ч сандарчихсан .. Юу л болно ээжийн хойно л зогсож байдаг хүн өөрөө явсан нэлээн сандарч билээ. Тэгсэн Бархас эгч нэг хүүхдээр Нармандах ыг дуудаад ир гээд явуулав.. Цаадах нь ч дуудчихлаа гэсээр гүйж харагдав.. 101ын наад талын өрөөнөөс Нармандах багш айсуй.. Анх нараа багштай уулзсан түүх бол энэ.. Тухайн үедээ залуухан ч байж.. За тэгээд Нараа багштай ч уулзаад л тест өгдийн байна.. Төвшин тогтооно гэнэ. Нөгөөдхийн өгөөд орхилоо.. Сайн биш гэж байна.. Тэгээд давтлаганыхаа номонд орвоо.. Тэр үед ч би ч 101 болон наад талын жижиг өрөө (одоо нураагаад нэг анги болсон гэсэн) хоёрт л тоо боддог байв.. Тэнд сууж байх үедээ л анх олимпиадынхан гэдэг нүдний шилнийхээ араас харагдадгүй хүмүүсийг харж билээ.. Ганцаараа ч явдаг байсан болоод ч тэрүү их үр дүнтэй байв.. Ойлгохгүй юмаа дор дор нь асууна. Даалгавар хааяа хийхгүй ирнэ.. загнуулна.. За тэгж ингэж байтал хавар нилээн дөхдөг юм байна.. Тэгсэн манай ангийн сайхан залуу, (нугас) ийн ээж манай ээж 2 бас гаагүй найзууд.. Тэгээд нэг удаа манайд ирдгийн байна.. Ээж ч манай хүү давтлаганд явж байгаа, 11т элсэлт өгөх гэнэ гээд хэлсэн нугасханы ээж ч нилээд бодож байснаа нугасыг ч гэсэн хамт явуулъяа гэв.. Тэгээд нугас бид 2 хамт явдаг болов.. Бид 2ч анх давтлага авч байснаа бодвол бас сайжраад ирэв.. Өө нээрээ тийм нэг өдөр.. Бид 2 сургуулийн гуанз ордгийн байна.. Тэгээд пришки авч иддэгээрээ 2ийг авав.. Би ч дукаас 250 ийг аваад өөрт байсан 500 гаа сарвайв.. Тэгээд 2 пришки гоо авчаад хазаж зогстол пришки авч өгсөн савнаас нь жоом гарч явна хөөе.. Огиудас хүрээд золтой л бөөлжсөнгүй..Бодвол мань жоом тэр төмпөн дотроос хамаатан саднаа эрж явсын байгаа биз.. Энэ бол үнэн түүх яг л дук орчлонгийн хамгийн зэвүүн гэдэг шиг үнэн.. Одооны ангиас миний 2 дахь уулзсан хүн бол Бүрэнмөнх.. Греен, Чамдаа хайртай ,Sali юу юу ч билээ олон нэр устай..Бүрнээ бас өөр хэн багш дээр билээ давтлага авдаг байв.. Бас л хөөрхөн бор бацаан байлаа... Бид 3 ч бас хааяа, хааяа давтлага таслаад дээр үеийн Цахим , Arena, наад талд нь бас ямар юм билээ.. Газруудаар хааяа шавайгаа хантал буудалцчихдаг байж билээ.. Тэр үед ямар хараал идсэн Дота, Фифа нтр гэж байсан биш.. Цаг хугацаа нэг л мэдхэд шалгалт өгөх болсон байв.. Тухайн үедээ үзэх юмнуудаа дуусчихсан.. Гагцхүү бүх юм надаас шалтгаалах байв.. Шалгалтын өглөө.. Би ч газар тэнгэртээ 3 мөргөөд шүүлгээ өгхөөр гардын байна.. За тэгээд шалгалт өгөв. Эхний өдөр ч гаагүй байв.. Тест н дээр ч гаагүй хийчэв гэж бодов.. Дараагийн өдөр өгүүлбэртэй бодлого уг нь ч би тухайн үед.. Хүмүүсийн явсан замыг гаагүй олчихдог, чоно хэд харайгаад үнэгийг барихийг олчихдог.. 8ийн битантай сүүг асгаад заза энэ ч яахав .. Тэгсэн тэр өдөр олигтой бодож чадсангүй .. 1 бодлого л найдвартай гаргалаа... Улаан шугам .. Маргааш өглөө их эрт хархаар очив.. Шөнө угаасаа нойр хүрэхгүй байлаа.. За харлаа ямар ч байсан эхний 70дбол алга.. Сандарсан гэж .. Тэгсэн сүүлээсээ 7-8 хан хүүхдийн урд ёстой Жигүүрийн хэлдгээр унгаж байж тэнцсэн байв.. Нэгэнт тэнцсэн юм чинь бөөн баяр.. Нүдээ улайтал компютер тоглоомын газар тоглов.. За тэгээд Сайхнаа , Бүрнээ 2ч бас тэнцихсэн гэх сайхан мэдээ дуулгав.. Тэгээд зуны амралт эхэлдгийн байна... Би ч төв аймаг руу эмээгийнх руу тугал хариулхаар явав.. Дук ч тэгээд хайчсын бүү мэд..За би ч тэгээд тугалны бэлчээр дээрээс 9-р сарын 1н шинэ ангийнхан тайгаа уулзахыг тэсэж ядан хүлээж суулаа..

Үргэлжлэл бий

Dead Poets Society

Нэг үзчихсэн байхад илүүдэхгүй кино шүү. Төгсгөлд нь жаахан цочролд ордог л болохоос сэтгэлд үлдэх юм зөндөө . Зарим хэсгээс нь орчуулсан их гоё нийтлэл http://soulmate247.blogspot.com эндээс олоод , уурлахгүй байлгүй дээ :)

Carpe Diem ! - Seize The Day !









"Gather ye rosebuds while ye may,
old time is still a-flying...
and this same flower that smiles today,
tomorrow will be dying."

Сарнайн дэлбээ мөнх дэлгэрэхгүй
Сайхан байгаа дээр нь түүнийг таал
Өнөөдөр мишээх үзэсгэлэнт цэцэг
Өөр өдөр хатаж гундана, түүнээс өмнө амж.
-----------------------------------------------

We don't read and write poetry because it's cute.
We read and write poetry because we are members of the human race...
and the human race is filled with passion.
And medicine, law, business,engineering...
these are noble pursuits and necessary to sustain life.
But poetry, beauty...
romance, love...
these are what we stay alive for.

Яруу найраг уншиж, бичих гэдэг тансаглал хээнцэрхэл бишээ.Яруу найраг бол хүн төрөлхтнийг амьтнаас онцлох чухал зүйл.
Яагаад гэвэл хүний сэтгэл гал дөл, хүсэл эрмэлзлээр дүүрэн байдаг юм.
Анагаах ухаан, хууль зүй, бизнес, инженерийн ухаан...эд бүгд хүний амьдралыг тэтгэх үндсэн эх сурвалжууд.Харин яруу найраг, гоо үзэсгэлэн, хайр бол...бидний амьд явах утга учир маань билээ.




l stand upon my desk to remind myself...
that we must constantly look at things in a different way.
Just when you think you know something,you have to look at it in another way.

Байнга шинээр, өөр нүдээр, өөр байр сууринаас харж бодож байхын тулд би ширээн дээрээ гарч зогсдог. Бүхнийг мэдэж байгаа гэж бодох бүрийдээ өөр өнцгөөс харж байгаарай.
------------------------------------------------------

Even though it may seem silly or wrong, you must try!
Тэнэг, шал хэрэггүй, буруу санагдсан ч гэсэн үзээд алдах хэрэгтэй! Нэг үгээр хэлэхэд, ТОМ ТЭНЭГТ :)
------------------------------------------------------

"Oh, l live to be the ruler of life, not a slave."
Аяа амьдрал би чиний эзэн болохоос боол чинь байхыг хүсэхгүй
------------------------------------------------------

Now, we all have a great need for acceptance.
But you must trust that your beliefs are unique, your own...
even though others may think them odd or unpopular.
Even though the herd may go,"That's bad."

Бид бусдын үгийг сонсож санааг нь хүлээн авах хэрэгтэй. Гэхдээ, өөрийн бодол өөрийн итгэл үнэмшилдээ үнэнч байгаарай.Бусад хүмүүс чамайг хачин сонин, онцгой сондгой гэж бодсон ч хамаагүй.Зарим нэг нь муулж хараасан ч хамаагүй...

Энгийн юм бүхэн энгийн биш байдаг

МЗЭ-ийн гишүүн , Сэр-Одын нэрэмжит шагналт зохиолч сэтгүүлч Халтарын Болор-Эрдэнийн өгүүллэгүүдээс .Сонирхвол номыг нь авч болно шүү













Гэрээслэл


Гэнэтхэн түүнийгээ үгүйлж эхлэв. Саяхан л байсан. Байх байхдаа бүр энүүхэнд байсан. Авчихаж. Алдчихаж.
Ээжээсээ асуув. “Хараагүй ээ, мэдэхгүй.”
Хөршөөсөө сураглав. “Тэрүүгээр яадаг юм.”
Хувцасны шүүгээ, дэр, гудсаа сөхөөд ч олсонгүй. Ийм хурдан, ингээд л алдчихна гэж бодож байсангүй. “Надаас өөрөө явчихав уу? Түүнгүйгээр би оршин тогтноно гэдэгтээ итгэхгүй нь.”
Мөч, хором, сар, жил. Хөл хөнгөрчээ. Тэр өдрөөс хойш нулимс, инээд хоёрыг мартав. Худлаа хэлж сурлаа. Хууран мэхлэх боллоо. Ээжийгээ орхилоо. Гунигласангүй. Нөхдөө хаялаа. Ганцаардсангүй.
Дэлхий миний төлөө эргэнэ. Нар миний төлөө мандана. Хүмүүс миний төлөө амьдарна. Одод миний төлөө гялалзана. Энд надаас өөр хэн ч үгүй. Мөч, хором, сар, жил…
Үсэнд хяруу унаж, үр хүүхдүүд орхив. Дэлхий хөлийг минь тээршааж, нар салхивчаар цухалзана. Хүмүүс намайг мартаж, одод гэрлээ хумина. Тэр мөчид дахиад л түүнийгээ үгүйлж эхлэв. Хэзээ нэгэн цагт байсан. Хэрэг болгон хайж олоогүй. Таягаа тулаад гудамжинд гарлаа. Тааралдсан бүхнээсээ асууж сураглав.
“Тийм юм байдаг юм уу?”Хэн нэг нь мөрөө хавчина.
“Тэрэн шиг хэрэггүй юм байхгүй.” Хэсэг харчуул сургамжилна.
“Надад лав тийм юм байгаагүй”. Айлын эхнэр ширэв татна.
“Хулгайлаад авчихгүй юу.” Хүүхдүүд даажигнана.
Мөч, хором, сар, жил. Мөнөөх л эрэл. Хурааж цуглуулсан бүхнийг минь огторгуйн тоос залгижээ. Мартагдаж хоцорсон надад ээж ч алга, найз ч алга. Хумиж давчидсан сүүлчийн амьсгал. Хүүгээсээ би ингэж гуйлаа. “Хүн чанарыг минь заавал олоорой!”
2004 он



Дурлал


Цас хүнд дурлажээ.Хэзээ ч тийм юм байж таарахгүй. Гэхдээ дурласан л юм даа.Гудамжны гэрлийн төмөр бүрхүүл салхинд савласан гуравдугаар сар.Yдэш орой.Өнөөх бүсгүй цонхон дээрээ.Цонхны наана будрах цас. Бүсгүйн нүд хөгжилтөй. Тэр инээмсгэлэн будрах цасыг ажина.Бүр ширхэг бүрийг алдалгүй харахыг хичээнэ.''Тийм баяртай инээмсгэлэл,гэрэлтсэн харц. Яг тэндээ,яг тэндээсээ битгий холдоосой. Намайг гайхан бишрээсэй гэж цас бодлоо.


Тэгээд цас яг л дурлаж үзээгүй залуу хүн шиг аашилж, өөрийн чаддаг бүхнээ бүсгүйд гайхуулахаар шийдэв.Өөрийгөө улам бишрүүлж, улам алмайруулах гэсэн тэнэг хүсэл цасыг эзэмдэнэ. Зөөлөн будрах цас төдөлгүй том томоор малгайлан орж эхлэв. Бүсгүй салхивчаар цээжээ гаргаж, хөөрхөн цагаан хуруунуудаараа цасыг тослоо. Цас онгирч хөөрсөндөө хамгийн том, хамгийн ганган ширхэгүүдээ бүсгүйн алган дээр буулгав. Харамсалтай нь тэд бүсгүйг харж ч амжаагүй байхад хайлан алга болно. Тэр бүсгүй өөрийг нь хайлуулж чадах шидтэйг цас ингэж мэдэв.
Цас өөрийнхөө сул доройг нуухаар шийдлээ. Малгайлан орж байсан цас гэнэт эмх цэгцгүй, зүг чиггүй бужигнаж, уурласан нөхөр шиг тал талаас хуйсагналаа. Төдөлгүй өнөөх цас бужигнасан шуурга болон хувирав. Энэ үед бүсгүйн нүүрэн дээрх инээмсэглэл аажимхан алга болж харцан дахь гэрэл нь хэрхэн бөхөхийг цас мэдэх ч завгүй хүүгнэ. Хөөрсөөр,шуурсаар...
Цас өөрийнхөө сүр хүчийг бахдан гайхна. Эмх цэгцгүй энэ үйлдлэсээ болоод сүүлдээ өөрөө ч бүсгүйг олж харахаа болив. Гэнэт тэр өнөөх цонх руу харлаа.Бүсгүй алга. Цонхонд хөшиг татжээ. Тэр яаж ч хичээгээд цонхыг нэвтлэн орж чадсангүй'' Намайг хараач.намайг хараач,, Цас хамгийн том хамгийн ганган ширхэгүүдээрээ бүсгүйн цонхыг ийнхүү балбана. Гэвч түүний энэ их хүч бороон дуслын төдий чимээ өгсөнгүй. Шөнөжин бүсгүйн цонхыг балбасан цас өглөө нь ядарч тамирдсандаа талаар нэг тарж, газарт нэвсийн унав. Бүсгүйг дахин нэг харах гэсэн горьдлого ч тасарчээ.
Нар гялбасан хаврын цэлмэг өглөөний туяаг согтотлоо ууж хөлчүүрхсэн цас үдийн алдад бялбаганасан саарал юм болсон байв. Төдөлгүй өнөөх цонхны хөшиг алгуурхан нээгдэж бүсгүйн гоо царай гарч ирлээ. Хөлчүү цас сүүлчийн тамираа шавхан байж ганц хоёрхон гялтганахад бүсгүй эргэн тойрноо зэрвэсхийн хараад дахин алга болов. Цасыг хайлж урсаад дуусан дуустал бүсгүй гэрээсээ гарахгүй байхаар шийджээ.

Цөл

Улайран цэлийх тэнгэрийн хаяа. Тэртээх алс. Омголтсон уруул. Шархирч чилсэн хөлийн таваг. Бусдын хэлдгээр “Юм vзээгvй тэнэг охин” би зөрvvдлэн зvтгэсээр энэ замыг сонгосон. Тэгэхэд хэдтэй байснаа мэдэхгvй. Ундаасч ядрахдаа тэр өдөр тааралдсан нэгнээс зам асуусан. Хар халуунд хар цувтай явааг нь гайхснаас биш хэн болохыг нь огт сонирхоогvй. Юvдэнтэй хар цув. Дотор нь юу ч байхгvй мэт санагдах хар ханцуй. Гэнэт тэр хар ханцуй өөрөө хөдлөж, өгөршиж мойногтсон хар гараараа нэг зvгт заасан. Тэгээд юvдэнгийн цаанаас “ тэнд ус бий” гэх сонсогдов. Мэдэхгvй юм, надад л тэгж санадсан. Итгэмтгий гэнэ, ундаасч ядарсан охин заасан зvг рvv хар чадлаараа гvйсэн. Мөч, хором, сар жилээр мөн ч удаан явсан даа. Хэзээ хаанаас эхлэснийг мэдэхгvй энэ газар зам харгуйн бараа ч vгvй цэлийсэн их цөл байлаа. Буцах газраа эрээд олоогvй. “ Тэнд ус бий” гэсэн итгэлээр цашлав. Гав ганцаархнаа. Тэгсээр сая нэганх удаа хvний бараа харав. Тэр ньужижигхэн шар эмгэн байлаа. Тvvнээс ус хана байгааг асуув. Эмгэн толгой сэгсрэнэ. “Олдохгvй дээ. Эндтийм юм байдаггvй юм” гэв.
Тиймэхvv л утгатай vг хэлэх шиг болсон. Хар цувтай хvнд итгэсэн итгэмтгий тэнэг охин энэ удаа эмгэнд итгэсэнгvй. Харин тэгэхэд арван тавтай байснаа сайн санаж байна. Цааш бvр хжурднаар ус иэн явав. Төдөлгvй тэр их цлийн дунд огт зохицоогvй мэт харагдах саглагар ногоон модтой таарч юутай их баярласаныг чи өөрийнхөөрөө л төсөөл. Сvvдэрт нь сэрvvцэж, навчаар нь наадсаар нэгэн шөнө зvvрмэглэв. “Сvv, ус л зvvдлэнэ” Өглөөнь сэрээд надад байсан нэг нандин юм дутуу байгааг анзаарав. Тэр шөнө, тэр мрдны доор, тээр нэг дөр ээжийнхээ бэлэглэсэн цусан улаан сондорыг гээсэн байлаа. Элсэн дунд эрээд олоогvй. Харамсаад ханаагvй. Одоо ч тэр харуусал сэтгэлийн гvнд хэвтэж л байна. Тэгэхэд арван долоотой байсан. Өсөж томрохын хэрээр бие цогцос чийг, ус нэхнэ. Тvvнийг эрж хайсаа би цаашилна. Цангахдаа нулимсаа долооно. Тэгэх тусам ус, ус. Энэ эрэл хэзээ дуусахыг, тэ цөл хаанашувтрахыг хэлж мэдэхгvй, ухаарч ойлгохгvй явсаар хорин настай золгожээ. Их ч зовсон. Их ч явсан. Сар жилийн баримжаа алдагдсаар…
Улайран цэлийх тэнгэрийн хаяа, тэртээх алс. Цангаж тамирдсандаа ч тэр vv, цэлэлзсэн их усны бараагзэрэглээн дундаас гэнэт хараад нvдэндээ ч итгэж чадсангvй. Тэр зvгт гvйе гэч элсэнд шигдсэн хөл газраас vл хөндийрнө. Уухилан, аахилан, мөлхөн мөлхсөөр усны захад хvрэв. Сэрvv татам их ус хамар доор сэнгэнэнэ. Эрvvн доор мэлтэлзэнэ. Уух зvрх хvрсэнгvй. Итгэмээргvй их ус амсахын төдийд ууршчихмаар санагдаж гараа дvрж, магнайгаа норголоо. Гэтэл хэн нэгэн дотроос минь дуу алдах шиг сонсогдов. Тийм ээ. Тэнд ус битгий хэл чийг ч мэдрэгдсэнгvй. Дахин дахин гараа дvрж, тэсэхээ байгаад бvр шубажч vзлээ. Vнэрээс өөр юу ч vгvй хув хуурай ус. “ Юутай муухйа хууртагдав аа” Яг л элс шиг ус нь хvртэл хуурайшсан тэр цөл рvv зөрvvдлэн зvтгэсэн миний цэл залуу нас тэр цөлдөө, тэр усандаа харангатаж хоцорлоо. Тэгэхэд хэдтэй байснаа мартаж ээ.

Элгэн садан


Ээж байсан, аав байсан. Эгч дүүс, садан төрөл ч байсан. Эрх байлаа. Зөрүүд ч байлаа. Эрхэлж зөрөөд хүмүүс рүү явсан. Хүмүүс инээж байлаа. Хүмүүс даллан дуудаж байлаа. Хөгжилтэй найрсаг хүмүүсийн цуваа. “Цуваанд нийлэх цаг чинь болоогүй” гэж элгэн садан минь ятгана. Харин би яарч байлаа.

Гуйлгаж, гүйлгэж тэднийхээ үйлийг нь үзэж, үзэж гутарч ганцаардалгүйгээр хүмүүсийн цуваанд оров. Хөгжилтэй найрсаг хүмүүсийн цуваа. Тэд найр тавин гараас минь хөтөлж, нягт цувааныхаа гүнд орууллаа. Харин тэнд хэн ч инээхгүй байв.
Эргэн тойронд зөвхөн хүмүүс, хүмүүс. Уйтгартай нэгэн хэмийн алхаа. Тэнд “Ядарч болохгүй, хоцорч болохгүй” гэсэн хатуу хуультай аж. Бүдэрч болохгүй, унаж болохгүй. Уналаа гэхэд хэн ч гар сунгахгүй. Хатуу ширүүн хүмүүсийн цуваа. Бүдрэхгүй унахгүй юмсан гэхдээ тэд цувааны хэмнэлд тааруулан алхална. Тэднийг инээгээсэй гэж би хүслээ. Хүмүүс инээхгүй л байв. Цуваа дүнсгэр чимээгүйгээр цаашилна.
-Дуу дуулах уу? /Хэн ч хариулсангүй. Харин тээр урд хэн нэг нь санаа алдах сонсогдов./
-Юм ярих уу? /Бүгд толгой сэгсрэв. Энд ямар уйтгартай вэ/
-Тэгвэл харилцаж тоглоё. /Цуваанд хэн нэг нь инээд алдах дуулдав. Эргэн тойронд инээмсэглэж эхлэв. Энэ нь тэдний дуртай тоглоом байж/
-Гэхдээ юугаар харилцах билээ? Энд бөмбөг алга. /Тэд над руу чимээгүйхэн харна. Ямар нэгэн зүйл горьдох мэт ширтэцгээнэ/
-Аймаар юм. Та нар надаар харилцах гээ юү? /Тэд дуугүйхэн толгой дохив/
-За яахав. /Би тэднийг инээгээсэй гэж хүслээ./
Хүмүүс надаар харилцаж тоглоно. Тэдний ннүр инээд хөөрөөр дүүрэн. Хүмүүс инээлдэнэ. Хүмүүс хөхрөлдөнө. Эргэн тойронд тачигнасан инээдэм. Цуваа тэр чигээрээ инээлдэнэ. Надаар харилцаж тоглох нь тэдэнд ямар их инээд бэлэглэнэ вэ? /Гэхдээ энд нэг л биш/
Сайн сонсвол тэд хэрцгий зэрлэгээр инээлдэж байв. Бүр чих дөжрөм инээлдэж эхлэхэд надад аймшигтай санагдлаа. Хэрцгий зэрлэг энэ чимээ таалагдахгүй байгаа би тэдэнд ойлгуулахыг хичээлээ. Хүмүүс илүү чанга, илүү зэрлэгээр инээлдэнэ.
-Болиоч, надад аймшигтай байна.
Тэд чимээгүй болчихов. Хүмүүс дүнсийж эхлэв. Хүмүүс уурлаж байлаа…Тэд намайг цуваанаасаа түлхэн гаргахад би яагаад ч юм баяртай хоцров. Цувааны гадна үлдээд элгэн саднаа дурслаа. Гуйлгаж, гүйлгэж тэднийх шйлийг мөн ч их үзсэнсэн. Эргээд хартал тэд маань алга. Эрхэлж зөрөх их хүсэл төрнө. Эргээд хартал…
Миний л адил, эсвэл надаас арай өөрөөр цуваанаас хоцорсон нэгэнтэй таарч элгэн саднаа сураглав. Хэл үгүй, ам ч үгүй болсон тэр хүн хyмүүсийн цуваа руу хуруугаараа заалаа.